«Θέλω εγώ να αγιάσω... αλλά δεν μ' αφήνουν οι διαόλοι...»
Σάς χρωστάω ένα σωρό ιστορίες. Τό φέρνω βαρέως, πιστέψτε με. Κι εκεί πού 'λεγα να σάς διηγηθώ κάποια από τις χρωστούμενες... Νά 'σου ο αποχωρών υπουργός Μεταφορών (ή όπως αλλοιώς άλλαξε τον τίτλο του το ΠΑΣΟΚ, μέσα στη φούρια του Γιώργου «να τ' αλλάξει όλα...») έβγαλε διαταγή να κυκλοφορούν ελεύθερα πετρελαιοκίνητα Ι.Χ. και στην Αθήνα-Θεσσαλονίκη, που ήταν απαγορευμένο εδώ και 20 χρόνια για λόγους ρύπανσης του περιβάλλοντος.
Σαν προεκλογικό δωράκι στους εισαγωγείς αυτοκινήτων (και στην ...Μέρκελ) μοιάζει αλλά αφήστε το αυτό τώρα.
Δεν απαγορεύονταν η αγορά πετρελαιοκίνητων Ι.Χ. αλλά όταν έβγαζες άδεια κυκλοφορίας, έβαζαν επάνω μιά σφραγίδα που έγραφε: "Απαγορεύεται η κυκλοφορία σε Αθήνα-Θεσσαλονίκη".
Έ! λοιπόν εμένα μού έλαχε να αποκτήσω μιά μεταχειρισμένη, πετρελαιοκίνητη μερσεντές η άδεια κυκλοφορίας της οποίας ΔΕΝ είχε αυτήν την σφραγίδα!
Και δεν ήταν λάθος κάποιου υπάλληλου ούτε αποτέλεσμα ...δωροδοκίας βέβαια...
Αποτέλεσμα της κρατικής νοοτροπίας ήταν...
Μιάς ηλίθιας νοοτροπίας όμοιας μ' αυτήν που έχω υποσχεθεί να σάς διηγηθώ για το πώς εξωθήθηκαν οι πρατηριούχοι καυσίμων να κόβουν ...αβέρτα τιμολόγια (1η «εφοριακή» ιστορία απ' τις χρωστούμενες...).
Το ότι και τα δυό έγιναν επί ...Μητσοτάκη (για τα πετρελαιοκίνητα ως πρωθυπουργού και για τα τιμολόγια ως υπουργού Οικονομικών των αποστατών) προσωπικά τό θεωρώ τυχαίο.
Και τα δυό τά θεωρώ απότοκα της νοοτροπίας κάποιων «υψηλόβαθμων» Δ.Υ.
Δείτε πώς έγινε.
Για τις (πολλές, λόγω της δουλειάς μου) μετακινήσεις μου στην Ελλάδα είχα ένα παλιό πεζώ. Μεγάλο και άνετο αλλά που είχε αρχίσει να τά ...φτύνει, όπως λένε οι νέοι μας.
Ο αρχισωφέρ της εταιρείας που ανήκαμε (και τό αυτοκίνητο και ...εγώ) διατηρούσε πολύ καλές σχέσεις με τους τελωνειακούς της επαρχιακής μας πόλης και κάθε τόσο εντόπιζε κάποιο καλό αυτοκίνητο ή μηχάνημα από αυτά που βγαίνουν σε πλειοδοτικό διαγωνισμό ως κατασχεμένα για διάφορους λόγους.
Ένας απ' τους φίλους του τού σφύριξε ότι πρόκειται να δημοπρατηθεί ένα πετρελαιοκίνητο μερσεντές 300, "καθαρό" από τρακαρίσματα, σε άριστη κατάσταση. Τό διαμήνυσε στην "σεβαστή διεύθυνση" και αποφασίστηκε να τό αγοράσουμε σε αντικατάσταση του πεζώ.
1.300.000 δραχμές μάς στοίχισε. Απίστευτο κι όμως αληθινό! Τα καινούρια του είδους και του μεγέθους του είχαν τότε 30-35 εκατομμύρια και τα μεταχειρισμένα 8-10...
Και το ...ωραιότερο: Η άδειά του ΔΕΝ σφραγίστηκε με το παραπάνω σφραγιδάκι της απαγόρευσης!
Διότι ο πωλητής ήταν το Ελληνικό Δημόσιο!!!
Η πετρελαιοκίνητη ...μερσεντάρα μου ήταν ελεύθερη να κυκλοφορεί παντού.
Το κράτος που είχε θεσμοθετήσει την απαγόρευση, είχε εξαιρέσει τα προς πώληση δικά του!!!
Για προφανή λόγο... μικρομπακαλικής... Για να είναι ευπώλητα...
Πλάκα όμως έχουν και δυό ψιλοσυμβάντα:
1. Ενοχλητικό κάπως: Στην Αθήνα πήγαινα δυό-τρείς φορές το μήνα και επειδή κάποτε-κάποτε μετέφερα και μακρυά πράμματα είχα βάλει μια σχάρα στο αυτοκίνητο. Ήταν η εποχή της μεγάλης λαθρομετανάστευσης, αλβανών κυρίως. Σε ένα χωριό μετά την Άρτα υπήρχε (και υπάρχει νομίζω ακόμα) ένα φυλάκιο της Αστυνομίας για τον σχετικό έλεγχο "ύποπτων" αυτοκινήτων.
Έ! Δεν υπήρξε ούτε μία (1) φορά που να μήν μέ σταματήσουν! Μόλις άκουγαν τον -ευδιάκριτο- θόρυβο της πετρελαιομηχανής, διέκριναν και μερσεντές με σχάρα επάνω... έβγαζαν άμεσα το συμπέρασμα ότι αλβανικό ήταν!
Και τσούπ! Στοπ! Έλεγχος άδειας κυκλοφορίας, διπλώματος, ταυτότητας...
Στην αρχή.
Γιατί αργότερα «γνωριστήκαμε» και δεν μού τά ζητούσαν. Μέ σταματούσαν ναι μεν, βλέποντάς το από μακρυά, αλλά μέ άφηναν χωρίς έλεγχο.
2. Υπηρεσιακή «άγνοια»: Για ένα διάστημα έμενα και κυκλοφορούσα συνέχεια στην Αθήνα. Μια φορά στον φαρδύ δρόμο που συνδέει Παπάγου-Ζωγράφου, κοντά στην είσοδο της πανεπιστημιούπολης, είχε στήσει ένα μπλόκο η Τροχαία. Άκουσαν πετρελαιομηχανή, είδαν Ι.Χ., μέ σταμάτησαν. Ταυτότητα, δίπλωμα, άδεια κυκλοφορίας.
- Δεν ξέρετε, κύριε, ότι στην Αθήνα υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας πετρελαιοκινήτων Ι.Χ.;;;
- Το ξέρω, αλλά όχι για ΑΥΤΟ το αυτοκίνητο!
- Μά πώς;;;
- Προσέξτε την άδειά του. Δεν έχει σφραγίδα απαγόρευσης!
- Δεν έχει σημασία! Ο Νόμος είναι Νόμος!
- Αν με "γράψετε", θα μηνύσουμε τους υπεύθυνους του Υπ. Μεταφορών και θα κάνουμε ΑΓΩΓΗ στο Ελληνικό Δημόσιο, ότι μάς πούλησε είδος περιωρισμένης κυκλοφορίας, μειονεκτικό!
Ξεροκατάπιε ο τροχονόμος. Και γύρισε πίσω στο αυτοκίνητο της Τροχαίας να συμβουλευτεί τον αξιωματικό. Παρακολουθούσα από τον καθρέφτη. Μίλησαν για πάνω από 3 λεπτά και μετά χρησιμοποίησαν και τον ασύρματο.
Ύστερα μού επέστρεψαν τα χαρτιά χωρίς άλλη στιχομυθία και μέ άφησαν να φύγω ..."άγραφτος".
